تاریخچه سلطان بیلی که در گذشته به نام های «محل سلطان بی لی، مزرعه سلطنت سلطان و شاهزاده سلطان» معروف بود، به اوایل قرن ششم باز می گردد. این منطقه سال‌ها تحت حاکمیت امپراتوری روم قرار داشت که در سال 1328 به دستور اورهان قاضی توسط ارتش عثمانی به فرماندهی عبدالرحمن غازی و کنور آلپ فتح گردید. عبدالرحمن قاضی پس از فتح با دختر تکفور قلعه آیدوس ازدواج نمود. بقایای قلعه آیدوس که نشانی از این خاطرات در آن جای دارد تا به امروز موجود است.

از آنجایی که شهر استانبول در مسیر جاده ارتباطی آناتولی واقع شده بود، مانند کلیدی بشمار می آمد که باید ابتدا توسط ارتش ترکیه که قبل از فتح لشکرکشی به استانبول ایجاد شده بود، فتح می گردید؛ البته، قبل از فتح آن، ارتش بیزانس که از طرف آناتولی برای جنگ در حال آماده شدن بودند، در منطقه مستقر شدند. این ویژگی پس از فتح توسط ارتش عثمانی همچنان مورد استفاده قرار می گرفت. در آثار معروفی مانند Tevarihi Ali Osman و Kitab-i Cihannüma نیز معلوماتی درباره منطقه سلطان بیلی نوشته شده است.

مالک واقعی زمین های سلطان بیلی حسن هوسنو پاشا، اولین وزیر امور دریایی امپراتوری عثمانی بود. عبدالحمید در ازای خدمات حسن هوسنو پاشا، مزرعه شاهزاده سلطان را برای تامین علوفه در اختیار ایشان گذاشته بود. این واقعیت تاریخی بر روی نقشه عثمانی که حسن پاشا آن را در سال 1910 کشیده بودند،اثر گذار بود  و همه چیز آشکار شد؛ هنگامی که حسن هوسنو پاشا در سال 1922 از دنیا رفت، این زمین های متعلق به پسرش توسط ورثه به سهامداران امروزی فروخته و واگذار شد.

در سال 1945 مهاجرانی از بلغارستان در محله سلطان بیلی استانبول سکونت پیدا کردند، سپس در سال 1957 تصمیم گرفتند که منطقه سلطان بی لی یک روستا در نظر گرفته شود و روستای سلطان بی لی تأسیس گردید. بزرگراه TEM که از روستا عبور میکند روستا را جذابتر نموده است. در نتیجه ساخت و سازهای سریعی که در سال 1985 انجام پذیرفت، سلطان بی لی را به وضعیت فعلی خود رسانده است. پس از آن در 31 دسامبر 1987 تصمیم بر آن شد که سلطان بی لی دارای شهرداری شود. با این حال، انتخابات در 26 دسامبر 1989 برگزار شده و در سال 1992 به عنوان یک منطقه شناخته شد. جمعیت آن رسماً 175771 نفر و مساحت قسمت مسکونی آن 20000 جریب می باشد.

به عنوان یک ساختار کلی، این منطقه یک منطقه با تنوع ساکنین بالا از نظر کشوری می باشد که در آن افرادی که از قلب و گوشه های مختلف آناتولی به استانبول مهاجرت کرده اند. هوای این ناحیه که از سه طرف به جنگل محدود میشود، تمیز می باشد. هوای غنی از اکسیژن و همچنین سد اومرلی، اکسیژن بیشتری به طبیعت پوشیده از جنگل سلطان بی لی می بخشد. این منطقه اولین دروازه ورودی کسانی بوده که از آناتولی به استانبول از TEM می آمد.