منطقه سارییر

ویژگی­های جغرافیایی منطقه

سارییر شمالی‌ترین محله استانبول در قسمت اروپایی این شهر است. این محله که در ناحیه مرمره قرار گرفته‌است، طبق آخرین سرشماری به سال ۲۰۱۲ میلادی این ناحیه ۲۸۹٬۹۵۹ نفر جمعیت دارد و  تراکم جمعیت  آن 23734 نفر در کیلومتر مربع می باشد. این منطقه در مساحتی معادل 151 کیلومتر مربع گسترده شده و شامل 32 محله است. مختصات قرار گیری این منطقه 41°11'28, 29°00'34 می باشد و در غرب توسط ایوپ، از جنوب توسط ناحیه شیشلی و بشیکتاش، از شرق به تنگه بسفر و از شمال به دریای سیاه احاطه شده است.

تاریخچه منطقه:

سارییر تا سال 1930 در محدوده منطقه بی اوغلو و استان چاتالجا بود. در دوره جمهوری سکونتگاه های داخل مرزهای ساریر امروزی به صورت روستاهای یخ زده بود. روستاهای منطقه روستایی به ناحیه کیلیوس، کیلیوسه به استان چاتالکا می روند. قسمتی که در ساحل بسفر قرار داشت به منطقه بی اوغلو متصل بود.

با مقررات اداری انجام شده در سال 1930، منطقه ساریر امروزی تأسیس شد و اولین انتخابات شهرداری در این منطقه در سال 1984 برگزار شد. شهر باهچکوی که در دهه 1990 یک شهرداری بود، در سال 2008 منحل شد و به یک محله تبدیل شد.

"Sarıyer"، بخشی (Mesar یا Mezar-Burnu) که در آن بندر Büyükdere به سمت شمال ختم می شود، از کلمه سیماس ("بینی") منحرف شده است، و نهر کوچک در خلیج Sarıyer Skletrinas نامیده می شود. اولی مجسمه آفرودیت داشت و دومی یک مکان نذری آپولونی داشت. در حالی که به دلیل وجود مقبره در اینجا مزار برنو نامیده می شد، این نام به مسار تغییر یافت. بندر سارییر است. اگرچه گفته می شود که سارییر نام خود را از شخصی به نام "ساری بابا" مدفون در اینجا گرفته است، اما در آثار باستانی همیشه از آن به عنوان "ساریر" یاد شده است و وجود نیمه ای مسی و زرد رنگ در اطراف آن نشان می دهد که این منطقه. زمانی ساری یار نامیده می شد، اما بعدها به مرور زمان به شکل سارییر درآمد.

این منطقه در گذشته یک دهکده ماهیگیری بوده است که در دوران عثمانی مورد توجه پادشاهان این امپراطوری قرار گرفت و همین باعث شد که پیشرفت آن آغاز گردد. پادشاهان عثمانی از ساریر به عنوان تفرجگاه و شکارگاه استفاده می کردند و به تدریج این منظقه به عنوان یک منطقه انحصاری برای ثروتمندان تبدیل شد. طی سال های بعد سفارتخانه های برخی از کشور های خارجی در این منطقه شروع به فعالیت کردند و بر شهرت آن افزودند.

جالب است بدانید که نام قدیمی این منطقه simas بوده است و نام امروزی آن ساریر به معنی سرزمین زرد است

اماکن دیدنی و آثار تاریخی منطقه:

سارییر منطقه ای با پتانسیل بسیار مناسب برای انواع گردشگری است. علاوه بر ارزش‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی، از نظر گردشگری دریایی یکی از مهمترین مناطق استانبول است. از آنجایی که سارییر یک منطقه مسکونی بسیار قدیمی است، دارای آثار تاریخی بسیار مهمی از دوره بیزانس و عثمانی است. این ناحیه با بناهای تاریخی، مساجد، کلیساها، چشمه های متبرکه، اقامتگاه ها، فواره ها، بند های آبی، دیوارها و قلعه ها، آرامگاه ها، کاخ ها، عمارت ها و عمارت ها دارای میراث تاریخی بسیار ارزشمندی است.

بناهای تاریخی و گردشگری: سارییر از نظر آثار تاریخی منطقه ای بسیار غنی است. این شهر دارای میراث تاریخی بسیار متنوعی از خرابه های تاریخی دوره قبل از بیزانس تا بیزانس، از آنجا تا امپراتوری عثمانی و تا امروز است. مسجد علی کتودا، مسجد علی پاشا، مسجد سراه محمود افندی، مسجد امیرگان، فواره امیرگان، مسجد حمام، مسجد اسکله، مسجد کتودا، مسجد بالتالیمانی، مسجد کیره‌چبورنو، مسجد عثمان ریس، مسجد رشیت پاشا، روملی‌هیساری، کاسه روملیکواگیم عمارت، عمارت کلانترها، مسجد Uskumruköy، مسجد Valide، مسجد Zekeriyaköy، مقبره Telli Baba.

در سارییر نخلستان های زیادی وجود دارد که محیط طبیعی آن حفاظت شده است. اینها عبارتند از: بیشه ریاست جمهوری، بیشه سفارت روسیه، اسپانیا، بریتانیا، فرانسه، آلمان و لهستان، بیشه سابق اتریش-مجارستان، بیشه Sait Halim Pasha، بیشه مصباح.

نحوه دسترسی به سارییر:

نحوه دسترسی به این منطقه از طریق سیستم حمل و نقل عمومی به راحتی امکان پذیر می باشد. متروی خط سبز استانبول از مرکز شهرتا ساریر ایستگاه حاجی عثمان حرکت می کند. مترو M2 4 ایستگاه در این منطقه دارد. علاوه بر مترو، خطوط مینی بوس و اتوبوس رانی نیز امکان دسترسی به ساریر و مناطق اطراف آن را میسر می کنند. خطوط مینی بوس و مترو از ساریر به صورت مرتب به سمت تکسیم و بشیکتاش حرکت می کنند.

سفر به مناطق آسیایی مانند کادیکوی یا مطقه امین انو و سایر مناطق استانبول که در مجاورت اسکله قرار دارند از طریق کشتی های مسافرتی انجام می شود.

لینک کوتاه : https://istanbulservice.com/n/1208